Es het se würklech bruucht, di nöii Brülle. I ha immer meh Müeh übercho mit em Läse...Uf em Handy han ig d'XXL Schriftgrössi bruucht u no so mängisch Müeh gha. Jetz, mit der nöiie Brülle längt es L.
Hüt am Mittag hei mir üsi Pastore da gha u hei nach em Kaffi zäme über myni Beärdigung ustuuschet. Es isch guet, wenn si gwüsses scho wüsse u für mi isch es o entlastend ihne einiges abgäh z'ha. Im Momänt gsehn ig mi no nid grad als stärbend u doch erinnere mi myni Schmärze täglech a myni Erchrankig. I wott läbe u weiss, dass nid ig das cha u wott bestimme wenn dass ig stirbe. Es isch fasch e chly wi i re Achterbahn vo de Gfüehl u mängisch chumen ig mir vor wi im ne Luftlääre Ruum. Vo was ig aber dervo überzügt bi isch, dass o wenn ig hie stirbe, ig wirde i re andere Wält wyterläbe. Es isch für mi no nid fertig!