Im Mai 1987 han ig d'Lehr zur Krankepflegerin FASRK im Altenberg aagfange. I ha im Personalhuus wo Hüt das "Haus der Kirche" isch, im vierte Stock es Eggzimmer gha. Es isch für mi s'schönschte Zimmer vo Bärn gsy. I ha e Terrasse gha u ha Blick uf d'Aare, d'Altstadt u em ne Teil vom Münster gha. I ha di ganz Lehr düre das Zimmer bhaltet.
Wenn mir hei Schuelblock gha, de hei mir am Morge am Siebni ir Kapelle vo de Salemschwöschtere i d'Andacht müesse dörfe... Am Mittag hei mir im Muetterhuus dörfe ässe. Da isch es klar definiert gsy, d'Krankeschwöschtere, rächts u d'Krankepflegere , Links. es het i üsere Klass sogar zwöi Manne gha. Die hei o dörfe cho ässe. Zu dere Zyt isch der Saal no voll gsy. Es het dennzumal no um di 200 bis 300 Diakonisse gha. Di meischte sy scho alt gsy. Üsi Schuelschwöschter hei mir alli gärn gha. Si isch e so ne gnädigi u liebevolli, fründlechi i wett säge müetterlechi Frou gsy. Si het nid lang nach üsere Klass ir Schuel ufghört. I bi ihre nach paar Jahr ir Stadt begägnet. I ha denn scho Kinder gha. Si het mi o sofort kennt u het mir zuegrüeft: "Schwöschter Christine, häbet nech Sorg!" I weiss nid öb si no läbt. Vor paar Jahr han ig se no i eim vo den Altersheime vor Schwöschtereschaft kurz bsuecht.
Myni ersti Praktikumsbegleitere isch es paar Jahr später mit mir im Musigteam gsy vo myre Kirche.