I ha bättet

Es isch e ganz e jungi Frou yglieferet worde wo sech ir Verzwyflig vom ne Härzschmärz, i ne Fluss gworfe het u usegfischet isch worde. Si het verzellt, si syg i re Jugendgruppe u sygi süsch dört guet integriert.

Si isch scho paar Wuche da gsy u het Längizitti gha nach Daheime. Mir sy zäme go spaziere gäge d'Chiuche. Uf der Muur vom Chiucheplatz sy mir häreghocket u hei zäme gredt. I ha plötzlech der Ydruck gha se z'frage, öb ig dörfi bätte. Si het gmeint: "ja, sehr gärn!" I ha während em Gebät usdrückt, dass si Längizitti heigi u ohni gross z'überlege bittet, dass si innert drüü Täg ume Daheime dörfi sy.

Zrügg uf der Abteilig han ig der Psychologin gseit, i heigi mit ihre bättet, dass si gly Hei dörfi. Die het mir wüescht gseit u gmeint, das liegi nid i myre Kompetänz e so mit öpperem z'rede...

I bi ja denn no rächt jung gsy...Gott het nid nume mit ihre, sondern o mit mir Erbarme gha. Nach drüü Täg isch si entlah worde u het Hei chönne.