I bi ume Daheime

I ha di letschte zwe Täg han ig en agnähmi, nätti Zimmernachbarin gha u mir hei zwüschyne zäme brichtet, wenn ig nid döset ha. Hüt am Morge am Zähni het mi der Kurt chönne bym Spital Emmental in Burgdorf cho abhole. Es het sech fasch aagfüehlt aus chäm ig usem Knast. I cha wieder myni Lüt gseh. Es het mi ja ussert em Kurt u de Spital Profis niemer dörfe bsueche...

Im Altersheim hei si im Momänt no di strängere Massnahme. Si dörfe nid e Mau us em Zimmer. S'Grandmaman seit dä Einzuhaft. Si lyydet extrem u ig würd's äuä o nume schwähr ertrage. Di totali Isolation wäg em ne Sch...virus wo di ganz Wäut terrorisiert. Es isch würklech nümm normal!

I bi no grad am warte uf nes Telefon vor Apithek wäg myne Medikamänt won ig Hinecht sött näh. Das chönnt no kompliziert wärde aber i bätte, dass es e Lösig git. Es schneit scho der ganz Tag u d'Strasse sy wyss. Yeah! Es git e Lösig! I ha uf d'Abteilig aaglütte u de cha der Stephan uf em Heiwäg vom Schaffe bym Empfang di zwöi Tablettli go hole won ig bruuche. I hätt süsch id Notfallapithek uf Bärn müesse.