Es isch mir bewusst, dass ig viiiel Lüt kenne. I merke, dass vieli betroffe sy vo myre Gschicht. Ja, es btrifft nid nume mi. Zu mir ghöre ganz viel, vo nah u färn. Die wo mir am nächste sy lyyden im Momänt ganz fescht. Bitte, vergässet se nid. Für mi isch es kes Problem z'stärbe. I ha d'Gwüssheit, dass nach däm Tunnel won ig jetz drinne by, kener Schmärze meh wärde sy. I bi zwar für beid Wäge offe. I gloube a ne Gott wo no Hüt Wunder tuet, bi aber irgendwie nid ir Stimmig z'kämpfe gäge di Krankheit. I ha i mym Läbe scho gnue glitte u säge: ES LÄNGT! Entweder macht my Heiland es Wunder u de bitten ig, dass er mi ganz gsund macht. Oder er nimmt mi zu sich u dört bin ig ganz gsund. I ha kei Angst für mi, sondern für myni Liebä. U o dört weiss ig: dä Gott a dä ig gloube isch guet! Är het's im Griff u macht keni Fähler!